Column: Winnen is niet alles…
In de hoogtijdagen van Catan werd ter ere van mijn vaders verjaardag een toernooi georganiseerd. Zijn eerste cadeau? Een T-shirt met op de voorkant de tekst: winnen is niet alles…
Door: Sélène Brinkhof
Mooi motto, lekker Olympisch. Op de achterkant? …het is het enige. Op zich ook in lijn met de ontwikkeling van de Spelen, waar slechts meedoen al lang niet meer voorop staat. Wat het vooral laat zien is mijn genetische belasting met fanatisme. We kunnen niet tegen ons verlies, tegen winnen eigenlijk nog slechter. Althans, dat is wat de omgeving vindt.
Helaas wordt deze karaktertrek nogal vaak bestempeld als irritant. Het is een wonder dat Rowdy nog spellen met mij speelt, want voor hem is dit een van de grootste spel-ergernissen. Inmiddels weet ik mijn fanatisme iets minder uit te stralen. In mijn hoofd doe ik een kleine wave met mezelf, trek ik mijn shirt over m’n hoofd en maak ik de mooiste gebaren, maar van buiten juich ik ingetogen.
En waar ik vervelende spellen-trekjes heb, kan ik me natuurlijk ook goed ergeren aan anderen, met name aan mijn tegenpool: iemand die niets, maar dan ook helemaal niets geeft om winnen. Dat je het niet van de daken schreeuwt kan ik echt begrijpen, maar wat is het punt van het spelen van spellen als je niet op z’n minst probeert te winnen?! Schiet mij maar lek.
Zo hebben we net als in het echte leven, ook in het spellenleven allemaal onze bijzonderheden. Gelukkig zijn deze (bijna) allemaal te overzien. Als ik win dan tenminste.
In aflevering 49 van De Startspelers – Bordspel Podcast bespreken we onder andere onze top 10 Irritante Bordspelspelers. Een top tien met een knipoog. Luister de aflevering hier.
