Wij, de dappere kolonisten, zijn langs een eiland gevaren met hoge bergen, diepe dalen, donkere wouden, graslanden vol schapen en graanvelden tot aan de horizon. Goede god, wat willen wij graag op dat eiland wonen. Wat lijkt het ons heerlijk om het eiland te plunderen, elke grondstof op dat eiland tot ons nemen, om dorpen te stichten, wegen te bouwen, totdat het hele eiland veranderd is in één grote metropool. De kolonist die dat het best en het snelst doet, wint.
Het doel van het spel is, het snelst, de meeste punten verzamelen; wie als eerste tien punten heeft verzameld is de winnaar. Hoe doe je dit dan? Simpel, Catan bestaat uit 19 hexagonale tegels. Deze tegels geven een bepaalde grondstof weer; erts, graan, hout, steen en schapen. Op elk van deze tegels wordt een nummer geplaatst van twee tot en met twaalf. Iedere speler heeft aan het begin van het spel 2 dorpjes geplaatst op een plek tussen de tegels, er wordt elke beurt met twee dobbelstenen gegooid. Als er een getal gegooid wordt waar jouw dorp aan grens krijg je de grondstof die op de tegel is afgebeeld.
De grondstoffen die je op deze manier verkrijgt, kun je onderling ruilen en gebruik je om nieuwe dorpen te bouwen, je dorpen uit te breiden naar steden en deze te verbinden door middel van wegen. Je kan met je grondstoffen ook speciale ontwikkelingskaarten kopen, om een leger te creëren of extra punten te krijgen. Als je jouw wegen en dorpen zo bouwt dat zij de langste route vormen krijg je punten en dit is ook het geval als je de grootste legermacht op de been brengt.
Als er 7 wordt gegooid kan je elkaar ook een beetje pesten door een zogenaamde dief op een tegel te plaatsen, waardoor deze tegel geen grondstoffen meer levert.
Toen ik in de zomer van ’96 dit spel tegenkwam op een camping door iemand die het in Duitsland had gekocht was ik om en kocht het meteen. Wat een verademing na ellenlange uitzitspellen als Monopoly en Risk.
Na enthousiast diverse potjes gespeeld te hebben kocht ik ook de wat mij betreft matige Seefahrer uitbreiding op het moment dat “Siedler” in het Nederlands als “Kolonisten” werd uitgebracht. Daarna volgde nog de Steden en Ridders uitbreiding, die bracht meer niveau, maar had ik ondertussen ook betere spellen als El Grande en La Citta ontdekt, en toen Puerto Rico en daarna Funkenschlag uitkwam had Catan afgedaan voor mij. Op verzoek heb ik het in 2007 nog 2x gespeeld en daarna niet meer….
De tijd is zeker veranderd qua het betere bordspel de afgelopen 20 jaar. Er zijn inmiddels zoveel betere spellen te krijgen dat de beginnende bordspeler niet meer hoeft te beginnen met Catan. En ook niet met minstens net zo matige spellen als Carcassone en Ticket to Ride wat mij betreft….