CloudAge Bordspel Review
CloudAge Bordspel Review

Lees hier de recensie van CloudAge, een spel van Alexander Pfister, Arno Steinwender, Nanox Games en dlp Games.
Bordspel Info
- Alexander Pfister, Arno Steinwender
- Christian Opperer
- dlp games, Nanox Games, Capstone Games
- 1 - 4
- 60 - 100 minuten
- 10+

Wat is leuk aan het spel?
- CloudAge heeft een lekker flow. De structuur van een ronde is duidelijk. De beurten gaan door de relatief eenvoudige keuzes die je moet maken vrij snel. Je hebt de kans om wat water, met soms wat punten, te produceren. Je trekt twee kaarten van je eigen stadskaarten trekstapel. De kaart met de laagste waarde zet je om in dezelfde hoeveelheid energie of extra actiekaarten. De hoogste kaart gebruik je om met jouw zeppelin over het bord te bewegen, van stad naar stad. In de stad krijg je de mogelijkheid om te vechten. heb je genoeg kracht, dan krijg je een beloning (vaak water of punten). Je plaats altijd een blokje van je eigen spelersbordje op die stad. iedere speler doet dit en daarna mag je in spelers volgorde een actie uitvoeren. Je verbetert de eigenschappen van je zeppelin door onderdelen een upgrade te geven of door actiekaarten uit je hand te spelen. altijd tegen betaling natuurlijk. Hierdoor maak je jezelf sterker, sneller of iets beter in bepaalde onderdelen van het spel. Later in het spel heb je ook de mogelijkheid om het landschap om je heen te verbeteren (meer groen in het barre landschap). Ook hier krijg je een beloning voor. Je kunt er ook voor kiezen om grondstoffen te nemen. Dit gaat via het stadskaarten aanbod (hierover zo meer).
- Het leuke aan de acties in de actiefase is dat welke actie je ook kiest andere spelers meeprofiteren. Kies jij om grondstoffen te nemen via een stadskaart, dan mogen anderen dat ook. Kies je om jezelf te verbeteren door kaarten neer te leggen, of upgrades te bouwen, dan mogen anderen dat ook. Wel altijd in mindere mate, maar toch. Je hebt altijd wat te doen.
- Een geinig vondst in CloudAge zijn de stadskaarten. Er zijn drie stapels stadskaarten om uit te kiezen in de actiefase. Eigenlijk is dat op zich niet zo geinig. Wel dat deze stapeltje in een sleeve zijn gestopt met op de voorkant en achterkant een sticker van een wolk. Je ziet dus niet helemaal wat er op de kaart staat. Door en langs de wolken heen zie je een beetje hoe de stad onder de wolk eruit ziet. Er worden altijd vier soorten grondstoffen geproduceerd, namelijk kaarten, energie, metaal en water, en elke grondstof heeft zijn eigen type gebouw in de stad. Hoe groot het gebied van dat type gebouw op de kaart geeft een hint hoeveel je krijgt van die grondstof, als je kiest. Je kijkt dus naar de kaart. De actieve speler plaats eerst zijn of haar cilinder bij een bepaalde kaart en grondstof, dan mogen de overige spelers in beurt volgorde kiezen uit de andere grondstoffen. de actieve speler trekt de kaart uit de sleeve en iedereen krijgt de grondstoffen die de kaart aangeeft. De actieve speler voegt die kaart wel toe aan zijn of haar stapeltje stadskaarten, om daarmee zijn stapeltje kaarten te verbeteren. Het leukste is ook dat bij sommige grondstoffen ook gehint wordt naar een extra bonus actie als je die grondstof kiest. Hiermee kun je (slechte) kaarten uit je stapel verwijderen of kun je extra verbeteringen aanbrengen aan je zeppelin.
- Uiteindelijk duurt het spel acht (of zeven) rondes, je scoort gedurende het spel punten, en aan het einde krijg je punten voor de upgrades die je hebt gebouwd, de kaarten die voor je hebt neergelegd, eindspel condities waaraan je voldoet, en eventueel voor plekken waar je met je zeppelin bent geweest. Dit is allemaal relatief eenvoudig. Kaarten worden betaald met water. Upgrades met metaal. Energie heb je nodig om te produceren en soms zet je energie in voor wat extra stootkracht in een gevecht. Je hebt relatief weinig grondstoffen en dus ook relatief weinig manieren om punten te scoren. Overzichtelijk en duidelijk voor iedereen.
- Het solo spel in CloudAge is (net aan) OK. Elke ronde heb je alleen in de actiefase iets te maken met een soort robot die jouw de kans geeft om bepaalde acties uit te voeren (of eigenlijk te profiteren van de actie die de robot uitvoert). Verder dien je gewoon een bepaalde score te halen om uiteindelijk de campagne te winnen. Ik merkte wel dat de laatste hoofdstukken, als het gaat om het halen van de maximale score per hoofdstuk, veel makkelijker zijn dan de eerste. Dit wijt ik aan het beschikbaar komen van, wat mij betreft, te krachtige acties in de laatste hoofstukken. Deze
Wat is minder aan het spel?
- Goed, deze eenvoud betekent dus dat het spel een prettige flow en snelheid heeft, maar het zorgde ook zelden voor heel interessante beslissingsmomenten. Het kabbelde maar wat voort. Ik zou het, ook doordat er nauwelijks interactie tussen de spelers is, zelfs gewoon saai willen noemen.
- Zonde, want ik ben fan van een van de twee ontwerpers, Alexander Pfister, en zijn laatste spel, Maracaibo, was echt een topper. In dit spel had je ook een hele stapel met actiekaarten die je kon inzetten voor verschillende zaken. Als grondstof, als betaalmiddel, of je speelde een kaart uit omdat die je beter maakte in bepaalde onderdelen van het spel. In CloudAge moet je, als je kaart uitspeelt, naast dat je betaalt met water ook elke keer een kaart uit je hand afleggen als betaling. Je zou denken dat dit zorgt voor keuzestress. Kaart bouwen, of kaart gebruiken als betaalmiddel? Maar nee hoor, ik had vaker wel dan niet kaarten die ik niet nodig had, of toch (nog) niet kon betalen. Er zaten zo veel dezelfde soort kaarten in de trekstapel dat de kans aanwezig had dat ik een bepaalt type kaart meedere malen in het spel zag. geen probleem dan als je een kaart een kaart afgelegd.
- Het reizen met je zeppelin voelt ook niet bepaalt spannend. De acties in de steden zijn niet heel interessant en vaak veel van hetzelfde laken een pak. Je wordt daarnaast erg beperkt in je bewegingsmogelijkheden door de waarde van stadskaarten die je trekt. Nu heb ik toch verteld dat je een beetje aan deckbuilding deed, als je de actie koos om grondstoffen te bemachtigen, dan heb je toch veel invloed op de stadskaarten die je trekt. In theorie, want heel erg vaak ga je je niet door je stapeltje kaarten in de zeven á acht rondes die je speelt, dus die waanzinnig kaart met waarde vier die je hebt bemachtigd in ronde 1 zie je misschien nog vaker terug, maar de kaarten in latere rondes die kom je misschien een keertje tegen.
- Dan heb ik het nog niet gehad over het feit dat dit een campagne spel is. Wat? Dat is toch een heel belangrijk element van het spel. Waarom kom je daar niet eerder mee. Nu, ik vind dat dit werkelijk helemaal niets, maar dan ook niets toevoegt aan het spel. Er wordt een flinterdun en oninteressant verhaal verteld. Er worden tegels toegevoegd aan het bord, maar door de manier dat je over het bord beweegt met je zeppelin, van links naar recht, zul je die tegels niet altijd tegenkomen gedurende jouw reis naar rechts en zul je van de veranderingen niets merken. Er worden kaarten aan de stapel actiekaarten toegevoegd, maar die zijn nauwelijks leuker of interessanter dan de kaarten die er al in zaten. Eigenlijk wordt het hoogtepunt al vrij snel bereikt. Dat is namelijk het moment dat ieder speler met zijde B van zijn of haar spelersbordje moet gaan spelen en er een extra actie aan het spel wordt toegevoegd voor de spelers, namelijk het bouwen van zogenaamde ‘growth tiles’ tegels die je op het speelbord zelf kan plaatsen om extra punten te krijgen, of extra grondstoffen. Deze tegels hebben nog wat effect op het spel. Ze kunnen namelijk plekken bedekken die jou, als je er doorheen reist, grondstoffen geven. Daarvoor biedt het spel te weinig leuke moment, daarna voegt het, wat mij betreft, weer te veel poespas toe (zonder te veel te verklappen van wat er in de campagne gebeurt).
- Naast de campagne, of na de campagne, kun je het spel ook in drie scenario’s spelen. Deze scenario’s kun je zien als drie momenten in de campagne. Het spel met de regels in het begin, in het midden, en aan het einde. Wat mij betreft is scenario 2 het leukste om te spelen. Het leukst, maar nog steeds niet echt heel leuk.
Conclusie?
5/10
Voor meer bordspel reviews neem hier eens een kijkje.