Lees hier de recensie van Drakenstad, een tweespelerspel van Rüdiger Dorn en White Goblin Games.
Leuk of niet?
Drakenstad is een ouder tweespelerspel in een nieuwe jasje. Dragonheart kwam uit 2010. Tien jaar later. Een andere naam, een ander thema, en twee extra varianten. De grootste pluspunten van Drakenstad zijn dat het eenvoudige regels heeft, snelle beurten en het ziet er wel leuk uit. Het is een onschuldig spelletje met een redelijke hoeveelheid geluk. Wat mij betreft is de module met de magische zeeschelpen noodzakelijk om je nog een beetje het gevoel te geven dat je (genoeg) invloed hebt op wat er voor je op tafel gebeurd. Je kunt hiermee tenminste een aantal keer in het spel nog een leuke combo van acties maken.
Thematisch heb ik echt geen idee wat er in Drakenstad gebeurt. Daarnaast geeft het spel je vooral de illusie van het maken van tactische keuzes. Je hebt wat kaarten op handen en het is vrijwel altijd overduidelijk wat je moet doen. Punten pakken waar je kan en je tegenstander niet te veel makkelijke punten toespelen. Je hebt (zeker in het begin van het spel) geen idee wat de ander op handen heeft. Rekening houden met wat je tegenstander heeft kan zelden. Zonder de zeeschelpen is er geen (leuke) manier om je eigen hand met kaarten te beïnvloeden. Er zijn zoveel leuke tweespelerspellen op de markt. Denk aan 7 Wonders Duel, De Vos in het Bos, Mandala, Targi, of Caper. Drakenstad heeft daarbij niets te zoeken. Een overbodige herdruk.