Zoals al gezegd komt Ticket to Ride in vele kleuren en maten, maar in principe heb je twee basisspellen, die geschikt zijn voor iedereen en twee geschikt voor een specifieke doelgroep.
Het begon met Ticket to Ride (USA). Hier bouw je de routes op de kaart de Verenigde Staten. Daarnaast heb je Ticket to Ride: Europa, die zoals de naam al doet vermoeden, de kaart van Europa gebruikt. Beide versies zijn erg goed en geschikt voor iedereen. De Europa versie voegt alleen een station toe aan het spel, waarmee je, tegen inlevering van punten en kaarten, gebruik kan maken van andermans verbinding. Ook worden sommige steden verbonden door verboten of tunnels, dit brengt een kleine veranderen van de regels ten opzichte van de USA kaart.
Beide versies hebben net zoveel voor als tegenstanders, maar zelf vind ik Europa simpelweg leuker omdat ik er woon. De stationnetjes kunnen me gestolen worden; ze voegen niet veel toe aan het spel, maar zijn ook geen minpunt.
Voor beide zijn kleine uitbreidingen uitgebracht (USA 1910 en Europa: 1912) in de vorm van meer routes. Ok, in de doosjes zitten ook nieuwe spelelementen (waarhuizen en depots bijvoorbeeld), maar voegen niets toe en zorgen voor meer regels, zonder het spel veel leuker te maken.
Een ander basisspel is Märklin, of eigenlijk Ticket to Ride voor gevorderden. Deze versie, waarin Duitsland het speelveld is, voegt passagiers toe aan het spel. Je kan deze laten reizen in treinen over jouw spoor, waardoor je in de steden waar je doorheen reist punten kunt verzamelen. Ik zeg dan wel gevorderden, maar je moet niet denken dat het spel in een keer enorm ingewikkeld wordt. Het voegt alleen een andere manier toe om punten te verzamelen, waardoor het misschien voor de niet veelspeler wat ‘moeilijker’ wordt.
Ticket to Ride: Nordic Countries, is een basisspel dat speciaal voor 2-3 spelers is. Dit spel is vooral wat compacter, hierdoor heb je me weinig spelers nog steeds het idee dat je tegen elkaar speelt. Dit mis je nog wel een bij de vorige versies, door de grootte van de kaart kun je nog wel eens het idee hebben, als je bijvoorbeeld met zijn tweeën speelt, dat je meer voor jezelf bezig bent. Je bent dan niet echt aan het strijden voor belangrijke routes. Dat lost deze versie op.
Naaste de basisversies je vele kaartuitbreidingen (je hebt dan wel de USA of Europa versie nodig). Bijvoorbeeld Zwitserland, net als Nordic Countries voor 2-3 spelers. India, zorgt door veel korte routes voor erg veel strijd. Een Azië kaart, waar je aan de ene kant in teams speelt en aan de andere kant een legendarische route aflegt door de bergen. En in de Heart of Africa kaart worden verschillende terreintypes geïntroduceerd.
Zo heeft elke kaart / uitbreiding wel andere spelelementen die de ervaring interessanter, of in ieder geval anders maken.